Het 'wetende veld' bij opstellingen

Mensen die voor het eerst een opstelling meemaken zijn vaak verbaasd over wat zij bij de representanten zien of zelf als representant ervaren:

• In je houding herken ik mijn vader.
• Het klopt dat je aangeeft dat het rommelt in je buik, dat heb ik ook vaak.
• Mijn moeder zou dat ook zo kunnen zeggen.
• Zo heb ik de relatie tussen mijn ouders ook ervaren toen ik kind was.

 

Met opstellingen werken we met het zogeheten ‘wetende veld’.
Net zoals we het heel normaal vinden dat we op onze mobiele telefoon berichten ontvangen zonder dat we zichtbaar zijn ingeplugd, zo werken opstellingen ook. Zoals de telefoon de straling van de zendmasten uit de lucht kan oppikken om informatie door te geven, zo kunnen wij als mensen ook informatie oppikken die in eerste instantie niet zichtbaar lijkt, maar wel beschikbaar is.

 

Met een opstelling werken we met deze informatie die met de vraag van de vraagsteller meekomt. Als vraagsteller kun je je van deze informatie nog onbewust zijn. Doordat het in een opstelling naar voren komt,  geeft het een ruimer perspectief op jouw vraag.

Als vraagsteller is het prettig om bij een groepsopstelling vanaf de zijlijn te zien hoe de interacties tussen jou en jouw familieleden of onderdelen van jouw vraag zijn. De representanten tonen dit.

Als representant ben je als het ware doorgeefluik van de informatie die beschikbaar is. Je hoeft daar niks speciaals voor te kunnen, behalve een open, ontvankelijke houding hebben. Jouw lijf is de ontvanger en je benoemt de gevoelens en gedachten die er in je opkomen. Het even in de schoenen van een ander kunnen staan, verruimt je perspectief en het maakt je vrijer van oordelen.

Hoe het kan dat we die extra informatie kunnen oppikken, dat is nog niet wetenschappelijk verklaard, maar we kunnen wel op een respectvolle en zorgvuldige manier werken met deze vrijkomende informatie.

 

In de agenda zie je wanneer de eerst volgende opstellingenmiddagen zijn.